Α: Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ : νεοφιλευθερισμός & ιατροκεντρική αντίληψή
Ακόμα και μέσα από το προηγούμενο καλοκαίρι και με συνοπτικές διαδικασίες φαίνεται ότι το ΥΠΕΠΘ στόχευε στην ψήφιση του νόμου 3699/2008 της ειδικής εκπαίδευσης. Το προταθέν νομοσχέδιο ψηφίστηκε στη βουλή με ομοφωνία σε συγκεκριμένα επίδικα άρθρα. Με βάση το κείμενο του νόμου, την αιτιολογική έκθεση και την έκθεση του γενικού λογιστηρίου του κράτους φαίνεται ότι η κυβέρνηση:
· ΜΕ ΜΗΔΕΝΙΚΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ και υλοποιώντας την εκφρασμένη πολιτική της λιτότητας τωρινών και προηγούμενων κυβερνήσεων, υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο τις αναγκαιότητες του χώρου της ειδ. εκπαίδευσης αναφορικά με την χρηματοδότηση των σχολείων και την επέκταση και στήριξη εκπαιδευτικών δομών και υπηρεσιών που βοηθούν την κοινωνική ένταξη των ΑΜΕΑ.
Ενισχύει τον ιατροκεντρικό προσανατολισμό της ειδ. εκπαίδευσης (νέες ειδικότητες στα ΚΕΔΔΥ, ύπαρξη γιατρού στο Παιδ. Ινστιτούτο, αντιμετώπιση των μαθητών με αναπηρία με ιατρικούς όρους και ιατρογενείς κατηγοριοποιήσεις που ακυρώνουν τον εκπαιδευτικό προσανατολισμό που έχει ανάγκη η ειδική εκπαίδευση).
Καλλιεργεί οπισθοδρομικές και συντηρητικές αριστοκρατικές αντιλήψεις για την ειδική αγωγή (χαρισματικοί μαθητές), οι οποίες με λογική «μάρκετινγκ» προσπαθούν να πείσουν για την επιστημονικότητά τους μέσα από επιστημονικές ασάφειες
· Υλοποιώντας τις στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μια παγκόσμια ανταγωνιστική αγορά επεκτείνει τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις (ωρομισθία) στο πλαίσιο της ειδ. Εκπαίδευσης .
· Θεσμοθετεί την κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών «τακτοποιώντας» ταυτόχρονα ζητήματα αποφοίτων μη παιδαγωγικών σχολών (Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής Πανεπιστημίου Μακεδονίας) και χωρίς σπουδές στη γενική εκπαίδευση ( Παν/μιο Βόλου-τμήμα ειδικής αγωγής). Η επιλογή αυτή του υπουργού Παιδείας έχοντας ως κέντρο βάρους και συνέχεια τη ρουσφετολογική και πελατειακή πολιτική, είναι σαφής προσπάθεια δημιουργίας πελατειακών σχέσεων και ψηφοθηρίας.
· Η υποχρεωτικότητα της φοίτησης των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες σε εκπαιδευτικές δομές, με ΑΠΟΥΣΙΑ ΙΔΡΥΣΗΣ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΩΣΗΣ νέων ΔΗΜΟΣΙΩΝ σχολικών μονάδων, θα οδηγήσει την πλατιά πλειοψηφία των γονιών των ΑΜΕΑ στους ιδιώτες οι οποίοι αξιοποιούν τα προβλήματα και την αγωνία τους, καθιστώντας τους βορά στην εκμετάλλευση της αγοράς και του κέρδους. Ο νέος νόμος:
ΟΣτοχεύοντας για άλλη μια φορά στην επικοινωνιακή πολιτική αποτελεί ένα γραφειοκρατικό κατασκεύασμα το οποίο μέσα από κορώνες περί «εκπαιδευτικής και κοινωνικής ένταξης» των ΑΜΕΑ, κρύβει μια θλιβερή αλήθεια: μικρότερο οικονομικό κόστος με τη μεγαλύτερη δυνατή προβολή του «κοινωνικού και ανθρωπιστικού προφίλ του κράτους», μεταφορά της ευθύνης του κράτους στην ατομική ευθύνη και την προσωπική ευαισθησία των εργαζομένων.
Έχει στόχο να αποσπάσει εντελώς την ειδική αγωγή από την γενική εκπαίδευση ενάντια στη φιλοσοφία και προοπτική της ένταξης, να βαθύνει το διαχωρισμό τους και να διευρύνει το χάσμα τους (π.χ. «ιατρικοποίηση» και γραφειοκρατικοποίηση των ΚΔΑΥ και αλλαγή της ονομασίας τους σε ΚΕΔΔΥ, και όλης της φιλοσοφίας για την ειδική αγωγή, συγκεντρωτικός χαρακτήρας της ειδικής αγωγής, ρόλος υπουργού, θεσμοθέτηση διαφορετικών κριτηρίων μεταθέσεων και διορισμού των εκπαιδευτικών στην ειδική αγωγή).
Διογκώνει και οξύνει τα προβλήματα των μαθητών με ειδικές ανάγκες και των οικογενειών τους σε όλα τα επίπεδα (οικονομικά, κοινωνικά κ.ά.) και παγιώνει για μαθητές και εκπαιδευτικούς μια σειρά υποβαθμίσεις:
Υποχρηματοδότηση των δομών της ειδικής εκπαίδευση. Αφαίρεση κεκτημένων εργασιακών δικαιωμάτων και πολυκερματισμό του εκπαιδευτικού κόσμου. Διεύρυνση της ωρομισθίας και των ελαστικών εργασιακών σχέσεων.
Β: Η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΑΡΧΙΣΕ ΗΔΗ!
Με το συγκεκριμένο νόμο ορίστηκαν και τα προσόντα των εκπαιδευτικών που θα υπηρετούν στις σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής. Με απόλυτη ομοφωνία ψηφίστηκε στη Βουλή το άρθρο 21 του νομοσχεδίου, το οποίο δίνει τη δυνατότητα σε εκπ/κούς που θα έχουν παρακολουθήσει πρόγραμμα 400 ωρών να διοριστούν σε σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής. Το αποτέλεσμα:
Αμέσως το πανεπιστήμιο Μακεδονίας «έστησε» πρόγραμμα 400 ωρών, όπου κάθε εκπαιδευτικός πληρώνει το ποσό των 3.400 ευρώ. Το πανεπιστήμιο του Βόλου στο αντίστοιχο πρόγραμμά του βάζει δίδακτρα 1900 ευρώ, ενώ το Πανεπιστήμιο της Φλώρινας ορίζει δίδακτρα 2.500 ευρώ.
Δηλαδή το δημόσιο μέσω του νέου νόμου πετά το μπαλάκι τις επιμόρφωσης σε ζητήματα ειδικής εκπαίδευσης στις πλάτες των εκπαιδευτικών. Αντί να αυξήσει τις θέσεις ειδικής αγωγής στα διδασκαλεία απαντά με τη φράση : «Πληρώστε και επιμορφωθείτε».
Αλλά τα ανωτέρω σεμινάρια δεν είναι παρά χαβούζες επιμόρφωσης. Λειτουργούν δίχως προεδρικά διατάγματα, δεν έχουν κανονισμό που να προβλέπει
προγράμματα και όριο συμμετεχόντων, υπάρχουν τμήματα και 50 ατόμων(!) και δεν υπόκεινται στον έλεγχο των Γενικών Συνελεύσεων των Πανεπιστημιακών Τμημάτων. Με λίγα λόγια είναι παραμάγαζα που μιμούνται τα χειρότερα ΙΕΚ.
Τα εν λόγω ΑΕΙ κάνουν «πλουσιοπάροχες» εκπτώσεις στο δημόσιο χαρακτήρα τους και ταυτόχρονα ανοίγουν το δρόμο για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ο κυνισμός της αγοράς και της ιδιωτικοποίησης δεν έχει όρια αφού επιμορφωτές και επιμορφούμενοι θα εμπλακούν σε μια επιμόρφωση της ημιμάθειας από τη μια, της εξαγοράς διπλωμάτων και της «αρπαχτής» από την άλλη. Ο κυνισμός αυτός θα αποβεί σε βάρος των παιδιών με ειδικές ανάγκες. Όταν από αυτά τα παρα-προγράμματα που δεν έχουν τα αναγκαία επιστημονικά εχέγγυα (κραυγαλέα είναι η περίπτωση του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας), θα βγαίνουν εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής, τότε αλίμονο στα παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Το ζήτημα υπερβαίνει ακόμη και το πεδίο της ειδικής Αγωγής, αφού αν αυτά τα σεμινάρια νομιμοποιηθούν στην πράξη, ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου για όλα τα πανεπιστημιακά Τμήματα, ώστε να στήνονται ιδιωτικά «μαγαζάκια» στο εσωτερικό τους τα οποία επί πληρωμή θα χορηγούν εξειδικεύσεις και επαγγελματικές πιστοποιήσεις σε βάρος των Δημόσιων πανεπιστημίων και των πτυχίων που χορηγούν τόσο στις βασικές σπουδές , όσο και στις μεταπτυχιακές.
Γ : ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΑΧΙΜΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Η εκπαιδευτική κοινότητα στο σύνολό της (γενική και ειδική εκπαίδευση), σε όλες τις βαθμίδες της και μέσα από όλες τις συλλογικές δράσεις της χρειάζεται να παλέψει για:
▪ Καθιέρωση αποκλειστικά Δημόσιας, δωρεάν και υποχρεωτικής εκπαίδευσης, επαγγ. κατάρτισης και αποκατάστασης των ΑμΕΑ, σε σχολικές μονάδες του ΥΠΕΠΘ. Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή.
▪ Διαχειριστικό κρατικό έλεγχο στις ιδιωτικές μονάδες ειδικής εκπαίδευσης και σταδιακή μετατροπή τους σε δημόσιες.
▪ Ουσιαστική ενίσχυση της Ειδικής Αγωγής με γενναία αύξηση των δαπανών για την ειδική εκπαίδευση, την ειδική επαγγελματική κατάρτιση, την αυτόνομη διαβίωση και την προστατευμένη – υποστηριζόμενη εργασία.
▪ Έγκαιρη διάγνωση και καταγραφή των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Ίδρυση δημόσιων ειδικών σχολείων όλων των βαθμίδων έτσι ώστε να καλυφθούν πραγματικά οι ανάγκες όλων των ΑμΕΑ. Πλούσιος εξοπλισμός, εποπτικό υλικό και υποδομή των υφιστάμενων και των υπό ίδρυση ειδικών σχολείων.
▪ Δημιουργία Τμημάτων Ένταξης σε κάθε σχολική μονάδα Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης. Στήριξή τους με αναγκαία μέτρα (μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, επαναπροσδιορισμός περιεχομένου και μεθόδων διδασκαλίας, ώστε να προλαμβάνονται μαθησιακές δυσκολίες που δημιουργεί το ίδιο το σχολείο) και μέσα (κατάλληλη υλικοτεχνική και κτιριακή υποδομή, πλούσιος εξοπλισμός, εκπ/κό και εποπτικό υλικό, σύγχρονα μέσα τεχνολογίας, κατάλληλο εκπ/κό λογισμικό, βιβλιοθήκες).
▪ Κάλυψη όλων των θέσεων των ΣΜΕΑ. Καμία κατηγοριοποίηση, κατακερματισμό και διαχωρισμό των εκπαιδευτικών. Ενιαία κριτήρια μεταθέσεων, διορισμών σε όλη την εκπαίδευση. Προαπαιτούμενη η προϋπηρεσία στη Γενική Εκπαίδευση για την μετάθεση στην ειδική. Όχι στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ. Νέα επετηρίδα διορισμών με βάση το χρόνο λήψης του πτυχίου. Στελέχωση των ειδικών σχολείων με απαραίτητες ειδικότητες (ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, βοηθητικό προσωπικό κ.ά.). Να καταργηθεί η ρύθμιση που υποχρεώνει τους μετεκπαιδευόμενους των Τμημάτων Ειδικής Αγωγής να υπηρετούν τρία έτη σε ΣΜΕΑ και Τμήματα Ένταξης.
▪ Κατοχύρωση παιδαγωγικής – εκπαιδευτικής κατεύθυνσης των ΚΔΑΥ, άμεση, επαρκή και ποιοτική στελέχωση τους, μικρότερες περιοχές ευθύνης ανά δήμο, λιγότερες διοικητικές αρμοδιότητες, κινητές μονάδες που θα επισκέπτονται τα σχολεία και θα στηρίζουν εκπαιδευτικούς και μαθητές. Τα ΚΔΑΥ να υλοποιούν κυρίως την υποστήριξη των μαθητών με ειδικές ανάγκες εκεί που παρέχεται η εκπαίδευσή τους, δηλ. μέσα στη σχολική μονάδα.
▪ Αναβάθμιση των υπαρχόντων και ίδρυση νέων μονάδων παροχής δημόσιας και δωρεάν, ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης (ΕΕΕΕΚ), διεύρυνση του ρόλου τους με μονάδες αυτόνομης διαβίωσης, προστατευμένα εργαστήρια, νομοθετική κατοχύρωση των αποφοίτων τους.
▪ Αύξηση του αριθμού των μετεκπαιδευομένων δασκάλων Ειδικής Αγωγής στα διδασκαλεία, καθιέρωση του θεσμού της μετεκπαίδευσης σε θέματα ειδικής αγωγής και στη β/βάθμια εκπ/ση, περιοδική ουσιαστική επιμόρφωση με τη χρηματοδότηση του υπουργείου του προσωπικού όλων των ΣΜΕΑ, αλλά και των εκπ/κών της γενικής εκπ/σης σε θέματα ειδικής αγωγής.
▪ Κατάργηση των νόμων: 2817, 3194/2003, N3699/2008 που κατηγοριοποιεί τους εκπαιδευτικούς της ειδικής εκπαίδευσης και ανατρέπει εργασιακά δικαιώματα στο χώρο της ειδικής αγωγής.
▪ Μόνιμη σταθερή, προστατευμένη – υποστηριζόμενη εργασία για τα άτομα με ειδικές ανάγκες τόσο στο Δημόσιο όσο και στον Ιδιωτικό Τομέα.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ εκπαιδευτικών ΠΕ Ροδόπης 