Εδώ και 5 χρόνια εργάζομαι στο 13ο ΔΣ Κομοτηνής. Λόγω αγάπης για τη φυσική οργάνωσα ερασιτεχνικά εργαστήριο Φυσικής στο σχολείο κάνοντας τον ρακοσυλλέκτη σε κλειστά σχολεία και με στοχευμένες αγορές υλικών κάθε χρόνο. Αυτή τη στιγμή το σχολείο αν και δεν έχει εξοπλισμένο κανονικό εργαστήριο μπορεί να υποστηρίξει με κουτιά υλικών για 3 ομάδες μαθητών των 6 παιδιών όλη την ύλη της Ε και Στ τάξης στη Φυσική. Εννοείται πως λείπουν οι κανονικές εγκαταστάσεις εργαστηρίου : πάγκοι, παροχή νερού, άνεση χώρου, ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις. Λείπουν προς το παρόν και υπολογιστές, προβολείς, διαδραστικοί πίνακες και άλλος τέτοιος εξοπλισμός. Τα εργαστήρια φυσικών επιστημών είναι «ακριβά» και δε συμφέρουν ούτε οικονομικά αλλά ούτε και πολιτικά: Οι φυσικές επιστήμες ανοίγουν τα μάτια σχετικά με τη λειτουργία της φύσης και του κόσμου, σχετικά με την παρέμβαση του ανθρώπου και την εκμετάλλευση της φύσης (αλλά και άλλων ανθρώπων και του χώρου όπου αυτοί ζουν), σκορπίζουν τα σκοτάδια της δεισιδαιμονίας και των προλήψεων.
Το υλικό οργανώθηκε – ταξινομήθηκε σε 7 πακέτα ομάδων μαθητών ( επί 3) και ένα «ράφι εκπαιδευτικού». Οι μαθητές σταδιακά μαθαίνουν να παίρνουν τα υλικά που τους χρειάζονται για κάθε ενότητα από το κατάλληλο κουτί της ομάδας τους και να τα επιστρέφουν σε αυτό. Τα υλικά στο «ράφι εκπαιδευτικού» δεν είναι όλα αναγκαία για τα πειράματα που περιέχονται στα βιβλία – έχω προσθέσει επιπλέον για πειράματα εκτός βιβλίου και ύλης που θεωρώ ενισχυτικά, ενδιαφέροντα και εντυπωσιακά. Πειράματα που είναι το «αλατοπίπερο» στο μάθημα – έτσι ώστε τα παιδιά να φεύγουν ενθουσιασμένα. Για αυτά θα ακολουθήσουν άλλες αναρτήσεις. Κατεβάστε το αρχείο οργάνωσης από το σύνδεσμο που ακολουθεί καθώς και τις φωτογραφίες περιεχομένων για πλαστικοποίηση – επικόλληση στα κουτιά. Στέφανος Μακρυγιάννης, δάσκαλος, 13ο ΔΣ Κομοτηνής







